dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Òl rèdès sül pirèr e la strìa
ÒL RÈDÈS SÜL PIRÈR E LA STRÌA
Gh'era 'na òlta 'n paes 'ndùa 'l crèseva piànti de pirèr cargàac' de pìr.
'N de üu de chìs-c’ pirèr 'ndava sǜ 'n rèdès a maiàa giò i pìr ca i ghe piasiva 'n bèl póo.
'N dì 'ntàat ca l'era sǜ 'ndèl pirèr, 'l pàsa ilò sóta 'na strìa, végia e catìva; la ghe ciama sǜ, quasi 'n póo de gnèch: "Bàtem giò 'n pìr a ca mì !".
La gésa dèla Sasèla
La chiesa della Sassella
La gésa dèla Sasèla
Quànc' cà la Madona l'è 'ndàcia da l'Aziprevet a lamentàs,
lûü sübet l'è partit cóma 'n màt a remàa scià sàs,
parchè la Maria la gh'à dic' de fàa sǜ 'na gésa en so ónor,
sa'l voleva ca la ghe daves 'na màa a salvàa i pecatóor!
Ma 'l prevòst, ca al gheva la baga gròsa cóma 'na bót,
tücc i sàs ca 'l remava, a-i iè 'mpilava giò de sótt.
Al pensava: me la fa sǜ 'n riva a l'Ada, ca le piàa,
e me scusa de scavàa la rocia ca l'è 'n gràn trebülàa!
Ma la Madona, ca la voleva miga stàa giò 'n d'en foss,
de nòc la ghe spostava i sàs sǜ 'nsom al doss!
Quànc' ca stò miracol l'è ignüt a la lüus,
la géet fina giò 'n de la tèra la curvava òl müus!
E ognantüu, par fas perdunàa i so pecaac,
(parchè a i gieet de 'nbòt hai ne fava tacc),
chi portava na galina, chi 'n cunìcc,
e iscè la Gésa sa pudüut fala sǜ al ricc!
Prǜma ià fàc' sǜ 'n potente mür sènsa molta,
con le gràndi arcadi a forma de òlta;
pó con la gràn ripiena ià fàc' la piazza:
ca a vardass 'ntóren al pareva da vès sǜ 'na terazza!
E sùra 'stò bèl pianèl,
cóma la dic' la Vergine Maria,
i püsée bravi müradóor,
di nòš paes e àanch da via,
con gràn bravüra,
pazienza e poca spesa,
prüma de l'àn mila ieva già finit la Gésa!
Tüc' i Pelegrii ca li a-i pasava,
sèmpre a di sǜ 'n pater a-i se fermava:
la porta l'era sèmpre verta par dàch sostegn,
a l'anima pesanta de chi va e chi vegn!
E quànca la seva sgravada da ogni pecat,
la géet la se fermava defò en del sagrat;
la se vardava 'ntóren, Albosagia la vedeva;
tàat l'era bèl chèl Paes che ogni ateo al credeva!
Albosaggia 21/09/2009 Paolo Piani
pèc’
s.m.
mammelle delle mucche, delle pecore e delle capre – MO
Ol lüf e l'agnèl
Il lupo e l'agnello
ÒL LÙF E L’AGNÈL
Réet a la riva del Dnèpr a bìif l’è ruàat
su sùra èn lupàsc da la Rùsia scapàat
e de la gió èn pòro agnilìi mòrt da la sìit
ca de l’Ucraìna, da atóor, capo l’era finìit.
Òl lupàsc sùbet ‘na scǜsa l’ha cercàat:
parchè ti la mia acqua te me ‘ntorbolàat?
E l’agnèl, tǜt strimìit: ma scùsem bée,
coma al pó dass sa bivi l’acqua dai töo pée?
La quistiù l’era trop ciara e evidènta,
ma òl lùf ca l’era usàat a dìi pàa a la pulènta
sènsa ca nugùu di sói i ris-ciava da cuntradìl:
ti te mée strogiàat l’acqua còl tò pìl!
E sùbet l’ha cuminciàat a sparàa bómbi,
de rèdes, femmi e vec’ a ‘mpinìi li tómbi:
iera tǜc’ ‘nfami travistìic’ da soldàat
tǜc’ criminai ca la sua acqua iéva ‘nvelenàat!
L’ha distrüt cà, géśi, teatri e botéghi,
parchè iera pieni de canù e motoseghi,
e sa tüt òl mont al dìs òl cuntrari …
l’è ‘na bala ca la val meno de n’urinari!
Al gh’è ca matèla bèla ca...
Non c’è una bella ragazza che non abbia le gambe storte, quelle brutte hanno le gambe storte tutte
