dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Li pózzi
Li pózzi
Ol pentimèet, cal me compàgna par vìi smentegàat par tròp tèep stì pòsc', 'l me 'mpidìs dè partecipàa ali funsiù dèla domènega ca se cunsüma èn löoch quànca li bàiti, mèsi apòst cóma sa'l födés 'n preśépi, li se 'mpinìs dè vìta.
Scünti i mée eróor 'ndèl confesiónàal dè màma natüra; a l'umbrìa deli piànti dè colèr.
'L nisciolèer l'è l' tósch ca se trua èn móntàgna ca'l soporta ca òtri sòta de l'ùu; negǜna òtra pianta la ghè tée a stach aprṍof.
Sóta li sṍi bròchi lè dificèl truàa 'na vegetaziù ca la vée sü forta.
La mèla
LA RONCOLA
LA MÈLA
'n bosàc' sènsa la mèla
l'è cóma en ciél sènsa 'na stèla !
L'è cóma en gióanòt sènsa mórósa:
se vìif stèś... ma che vita noiósa !
Par 'n Bosàc' la mèla l'è la sùa miè:
en càas de besógn, sèmpre la gh'è.
L'è cóma la binzìna par òl motór,
l'è cóma la rizèta par òl dotór !
Sènsa la mèla al fà miga 'n pàs,
sèmpre al controla prima de 'nviàs:
d'istinto la màa la va gió en scarsèla
par vidìi sa gh'è gió la sùa mèla !
Tàat l'è afiziùnàt a stò gràn atrezzi
ca a-i l'è difènt con tüc' i mèzzi:
'n de mila ocasiù l'è òl sò sóstegn...
.. e lǜü, al màrca 'l nóm sül manèch, de lègn !
Sènsa la mèla, al ghe mànca 'na màa,
cóma al forést 'l so Paés lontàa !
Cóma 'n redès ca al carezza la màma,
stès lǜü, con la préda, 'l mula la làma !
Àach quànt ca al fà 'l sò pisól, dòpo maiat,
lǜü, l'è l'òm püsèe pacifèch del creat:
al se 'nsomnia.. al grigna.. la màa gió scarsèla:
'ntàt ca al dòrma al carezza la sùa mèla !
Paolo Piani
colèr
s.m.
albero di nocciolo
Ol lǜf e la bólp
Il lupo e la volpe
Ol lǜf e la bólp
'N dì i và ditè 'ndè 'n bàit dè móntàgna 'ndua al frésch sǜ 'nden rongiàl de acqua ghé iló 'na grànt cónca dè ràm piéna dè làc’.
La bólp la dìs al sò amìis: "ghè sura fói piscéni e bachec' de légn, laga ca i lechi sǜ mi!", e iscé la se lèca sǜ de güst la pàna.
'L lǜf 'l specia, pò 'l bìif tǜt ol làc’ spanàat.
'L rua ol pastóor e la bólp la scapa dala puleröla da 'ndua i dùu iera 'ndàc' dité, ma ol lǜf, 'nfiàat dal lac' tracanàat, 'l ghè rua ca a pasàa e al se ciapàa sü tati legnàdi fìn'ca lè ridót a 'na pelascia, iscé 'l pö 'nfilàs fò a lǜü da chèl böc' strec'.
La bólp, ndèl fratèep, iló a speciàa 'ndèl bósch tacàat, la maiàat nisciṍli e coi güs la fàc' scià 'na colàna ca la se mèsa 'ntóren al còl.
Quànca la vìt ruàa ol lǜf cal źòpegava, la scürlìs la colàna e la dìs: "àa mi sóo stàcia marelada sü; te sentèt cóma i me scrisciöla i òs".
Ciapàat da la compaśiù 'l lǜf credulù al tö sü a gigiola la bólp e, 'ntàat cal źopega, al lè pòrta a tórnàa 'n réet.
Li nòni li conclüdeva cola 'nteligènsa di véc’: " 'ndìi, 'ndìi a giügàa ca'l malàat 'l porta 'l saa!"
L’acqua la fa marscìi li segi, òl vii al fa cantàa li vegi.
L’acqua fa marcire le secchie di legno, il vino fa cantare le vecchie
Spedizione dei Mille
Sa i gaibaldìi iera la metà, Garibaldi al sarìs ’ndac’ en Siciglia ‘n Cincent
